Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μποτίνια

 Η φίλη μας Μαρία (με ενα μωράκι 6 μηνών στην αγκαλιά της) αναγκάζετε να φορά καθημερινά ενα ζευγάρι μαύρα χαμηλά μποτάκια. Μας ρώτησε πως μπορεί να συνεχίσει να τα προτιμά- καθώς της χαρίζουν άνεση- αλλά ταυτόχρονα να δείχνει στιλάτη.  Τα μποτίνια μπορούν σαφέστατα να αποτελούν κομμάτι ενός υπέροχου συνόλου αρκεί να τα συνδυάσουμε έξυπνα και σωστά. Αρχικά μπορούμε να τα συνδυάσουμε με τα στενά τζιν ή τα πιο βολικά και τελευταία πολύ στην μόδα jeggings ! Αν δεν τα έχετε ακουστά είναι τζιν βολικά όσο ένα κολάν και απίστευτα μοδάτα. Αλλά ο αγαπημένος μας συνδυασμός είναι με χοντρό κολάν (λόγο καιρού) και σορτς. Όπως έχουμε δει και σε αρκετές celebrities!
Παρακάτω θα βρείτε μερικούς συνδέσμους απο προτεινόμενες ιστοσελίδες που μπορείτε να προμηθευτείτε οικονομικά και στιλάτα ρούχα για να συνδιάσετε με τα μποτίνια σας.
                                                                                             3. jeggings 
                                                                                                 By Eva

Σχόλια

  1. πολυ χαιρομαι και ειχαμε αμεση ανταποκριση και η eva απανταει αμεσως πραγματικα εχουμε ηδη 3 μαιλς με ερωτησεις οτι θελετε μας ρωτατε στο epapaki@hotmail.com η στην σελιδα μας στο fb

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Great and a beautiful dress. I love its simplicity and clean lines but a short length and defined waist are not a great look for me.Then midi shirt dress make me look thinner and taller.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρουμε να δουμε στο σχολιο σας

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ηρεμία. Σωστό αυτό.

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... αλλα φιλο

Ολα ειναι θεμα οπτικης γωνιας...

Τα παντα είναι θεμα οπτικης γωνιας ,πως βλεπει ο καθενας μας την γωνια που τον ευχαριστει Πως αφουγκράζεται την γωνια που τον βολευει η πως αισθάνεται κάθε φορα που αλλαζει η ματια του από την γωνια που κοιταζε μεχρι τωρα Ποσες φορες αλλαξαμε τροπο σκεψης για να απαλλαγούμε από αρνητικα συναισθηματα Και καταφέραμε να γινουμε πιο δυνατοι και ποσες φορες μειναμε στα ιδια ενώ ξεραμε ότι το  κακο που μας συνεβαινε ηταν ανεπανορθωτο και μειναμε και πιεσαμε και φαγαμε τα μουτρα μας παλι και παλι και παλι….. γιατι ετσι απλα μας βολευε , Μας βολευε να κοιταμε από την ιδια γωνια από φοβο μη χασουμε το μυαλο μας,βλέπεις οι σειρήνες γυρω μας πολλες ,οι δαιμονες του μυαλου μας ακομη πιο δυνατοι , Και πάντα πρωταγωνιστής ο  φοβος  μηπως μπλεξουν οι νυμφες με τα δαιμονια τα δικα μας?τα δαιμόνια που κυριαρχούν στις ζωές μας  Άσχημη κατάληξη σκεφτόμαστε  Λάθος Πορεια ..Και πάντα επιλέγουμε την οπτική γωνία της βολής μας  Είναι αραγε η  πραγματικότητα ζήτημα οπτ