Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ψαλίδισμα-Κόψιμο πιπίλας

Είπα να κόψουμε την πιπίλα.Η Άννα-Μαρία πλέον είναι 3 χρονών και έχει πλήρη εξάρτηση,το βράδυ ξυπνάει και 10 φορές και την ζητάει.
Όταν στην διάρκεια της ημέρας δεν αισθανόταν καλά ή νύσταζε ή είχε νεύρα,την έβαζε στο στόμα και δεν την έβγαζε.
Άλλοι μου,λέγανε όποτε το παιδί αισθανόταν έτοιμο,να την κόψω,άλλοι πάλι να την κόψω γιατί μετά θα πήγαινε 5χρ και δύσκολα κόβεται.
Χτες λοιπόν μετά από μια τρελή μέρα που έκλαιγε και γκρίνιαζε άνευ λόγου όλη μέρα,πήρα και τις 2 πιπίλες και τις ψαλίδισα με αποτέλεσμα να της την δίνω αλλαά να μην την θέλει και να την φτύνει με κλάμα.
Από το απόγευμα και μετά,κάπως συμβιβάστηκε.Το βράδυ...αχ το βράδυ κοιμήθηκε στις 12 χωρίς πιπίλα αλλά με τρελή γκρίνια.
Όλο το βράδυ την ζήταγε,της την έδινα,την έφτυνε.
Σήμερα το πρωί...κλάμααααααα χωρίς να λέει γιατί.Εγώ πάντως την πιπίλα της την έδινα,βέβαια την έφτυνε.
Το πρωί την επιβράβευσα με μία κίντερ και τώρα το απόγευμα με 2 ζελεδάκια,
αλλά μιλάμε για γκρίνια και κλάμα...βλέπει και τον Κοσμά με την πιπίλα και πάει να του την πάρει και εκεί κλαίνε και τα δυο.

Σχόλια

  1. Ευτυχώς εμενα η Ειρήνη την έκοψε πολύ εύκολα! Εχω ακουσει όμως άλλους γονείς που έχουν ταλαιπωρηθεί παρα πολύ και αυτό που λες κλάμα, γκρινια και νεύρα πολλά τα παιδάκια. Δεν μπορείς όμως να κάνεις αλλιώς! Υπομονή θα περάσει και αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρειάζεται πολύ υπομονή!!!! Και εμένα η κορούλα μου που είναι 2 χρονών, έχει ακριβώς ή ίσως λιγότερη εξάρτηση από την πιπίλα. Χθες δεν άντεξα και την μάλωσα..... το κατάλαβε και δεν την ζήτησε μέχρι που ήρθε η ώρα να κοιμηθεί!!!!!! Δεν ξέρω αν έκανα καλά αλλά εκείνη τη στιγμή έπιασε. Φαντάζομαι όμως πως θα έχουμε πολλά δράματα όταν αποφασίσουμε να την κόψουμε!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εμείς την βάζουμε ακόμα μόνο το βράδυ ή αν χτυπήσει.
    δεν θέλω να την κόψω έτσι. νιώθει μια ασφάλεια. νομίζω ότι όπως του εξηγώ το γιογιο...και σιγά σιγά το δέχεται, έτσι θα γίνει και με αυτό. Αν θες στείλε μου mail (ougristi@yahoo.gr) το τηλ. σου φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. KAI EMENA H MAΡΙΛΙΑ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΑ 3 ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΧΩΡΙΣ ΠΙΠΙΛΑ ΑΡΡΩΣΤΕΝΕΙ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΤΗς ΤΗΝ ΚΟΨΩ ΜΙΚΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΩΡΕ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΣΤΕΡΗΣΩ? ΔΕΝ ΘΕΛΩ .ΕΦΟΥΛΑ EΧΩ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ...ΓΙΑ ΠΕΡΝΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. αχ μαρτυριο προσπαθουμε να κοψουμε την πιπι΄λα και κοβουμε και τον υπνο το κοψιμο της πανας μου φανηκε παιχνιδακι

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρουμε να δουμε στο σχολιο σας

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ηρεμία. Σωστό αυτό.

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... αλλα φιλο

Ολα ειναι θεμα οπτικης γωνιας...

Τα παντα είναι θεμα οπτικης γωνιας ,πως βλεπει ο καθενας μας την γωνια που τον ευχαριστει Πως αφουγκράζεται την γωνια που τον βολευει η πως αισθάνεται κάθε φορα που αλλαζει η ματια του από την γωνια που κοιταζε μεχρι τωρα Ποσες φορες αλλαξαμε τροπο σκεψης για να απαλλαγούμε από αρνητικα συναισθηματα Και καταφέραμε να γινουμε πιο δυνατοι και ποσες φορες μειναμε στα ιδια ενώ ξεραμε ότι το  κακο που μας συνεβαινε ηταν ανεπανορθωτο και μειναμε και πιεσαμε και φαγαμε τα μουτρα μας παλι και παλι και παλι….. γιατι ετσι απλα μας βολευε , Μας βολευε να κοιταμε από την ιδια γωνια από φοβο μη χασουμε το μυαλο μας,βλέπεις οι σειρήνες γυρω μας πολλες ,οι δαιμονες του μυαλου μας ακομη πιο δυνατοι , Και πάντα πρωταγωνιστής ο  φοβος  μηπως μπλεξουν οι νυμφες με τα δαιμονια τα δικα μας?τα δαιμόνια που κυριαρχούν στις ζωές μας  Άσχημη κατάληξη σκεφτόμαστε  Λάθος Πορεια ..Και πάντα επιλέγουμε την οπτική γωνία της βολής μας  Είναι αραγε η  πραγματικότητα ζήτημα οπτ