all of me

 Ένας θρύλος του 19ου αιώνα λέει ότι η Αλήθεια και το Ψέμα συναντήθηκαν κάποτε.  Το Ψέμα καλημέρισε την Αλήθεια της είπε «Ωραία μέρα σήμερα».  Η Αλήθεια για να βεβαιωθεί κοίταξε γύρω και τον ουρανό και όντως η μέρα ήταν ωραία. Περπάτησαν για λίγο ώσπου έφτασαν σε ένα μεγάλο πηγάδι γεμάτο νερό.  Το Ψέμα βούτηξε το χέρι του στο νερό και γυρίζοντας στην Αλήθεια της είπε «Ωραίο και ζεστό το νερό. Θες να κολυμπήσουμε μαζί»? Και πάλι η Αλήθεια ήταν καχύποπτη. Δοκίμασε όμως με το χέρι της το νερό και πράγματι ήταν ζεστό. Μπήκαν λοιπόν και οι δυο τους στο νερό και κολυμπούσαν για αρκετή ώρα, όταν ξαφνικά το Ψέμα, βγήκε από το πηγάδι, φόρεσε τα ρούχα της Αλήθειας και εξαφανίστηκε. Η Αλήθεια θυμωμένη βγήκε γυμνή τρέχοντας παντού ψάχνοντας για το Ψέμα να πάρει τα ρούχα της. Ο κόσμος που την έβλεπε γυμνή, γύριζε το βλέμμα του αλλού είτε από ντροπή είτε από θυμό.Η φτωχή Αλήθεια ντροπιασμένη γύρισε στο πηγάδι και χώθηκε εκεί για πάντα. Έκτοτε το Ψέμα γυρίζει ανενόχλητο ντυμένο σαν Αλήθεια ικανοποιών

  Θες Από το κάρμα κάνεις δεν ξέφυγε.... Και ήρθε αυτό το καλοκαίρι να μου θυμίσει πράγματα που ήξερα αλλά είχα ξεχάσει  Πράγματα μικρά αλλά ταυτόχρονα τόσο μεγάλα  Για όλους έρχεται η ώρα που με ένα κλικ ,μια πρόταση ,μια φράση, μια εικόνα, ένα ταξίδι αλλάζει η ρουτίνα τους, η καθημερινότητα τους ,βλέπουν τι θέλουν και προπαντός τι δεν θέλουν...γιατί λίγο η πολύ όλοι ξέρουμε τι θέλουμε ...υγεία, χαμόγελα, λεφτά και έρωτα, λίγοι είναι αυτοί που αρκούνται στα μικρά όλοι οι υπόλοιποι ψάχνουν τα πολλά και χάνουν το νόημα  Το φετινό καλοκαίρι μου δίδαξε τι σημαίνει ήθος και σεβασμός, ενσυναισθηση και ηρεμία, λίγα λόγια και σωστά  Μπήκα στα 45 για εμένα αυτό ήταν το κλικ Αυτό το νούμερο 45.....τα παιδιά μου που μεγαλώνουν και όσο δεν έχω δίπλα μου ανθρώπους που με σέβονται δεν μπορώ να τους διδαξω σεβασμό  ήθος και ευγενεια να αγαπάνε χωρίς όρια αλλά να προστατεύουν τον εαυτό τους, ότι οι λέξεις που ξεστομιζουμε στους άλλους είναι πάντα ο καθρέφτης μας,οι λέξεις δεν γυρνάνε πότε πίσω και το