Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

σκορπιες σκεψεις

οταν εμεινα εγκυος στον μπεμπη η αννα μαρια ηταν 9 μηνων ,πανικος με κυριευσε αλλα αμεσως (σχεδον )χαρηκα γιατι παλεψα παρα πολυ για να κανω την αννα μαρια και ειχα περασει και το σοκ της διακοπης κυησης στην 26 εβδομαδα λογω πολλαπλων ανωμαλων στον μπεμπη μας 2 χρονια πριν
και μετα μου ηρθαν ολα τα καλα ,εξετασεις κοντρα εξετασεις .κρισεις πανικου(ναι ειχα και απο αυτες)μεχρι να μεινω ξανα εγκυος στην αννα μαρια περασα πολλα και δυσκολα και οι κρισεις πανικου συνεχιστηκαν και μετα την γεννα ετσι οταν εμεινα εγκυος τοσο γρηγορα και ακοπιαστα στον μπεμπη χωρις καν να το περιμενω κυριευτηκα απο τρελλο πανικο,με επιασαν οι γνωστες φοβιες και εαν παλι το μωρο εχει προβλημα(ολο αυτο ζουσα στην εγκυμοσυνη της μικρης εξ ου και οι κρισεις πανικου κατα την διαρκεια και μετα )και εαν το ξαναζησω ολο αυτο παλι το επωδυνο σταδιο της κανονικης γεννας αλλα φυγω χωρις μωρο απο το μαιευτηριο?και εαν παθω εγω κατι τωρα και μεινει μονη της η μικρη?και απο την αλλη ειχα μια τρελλη αισιοδοξια μεσα μου οτι εχω αγορακι και οτι εχω μια ελπιδα εναν αλλο μπεμπη σαν αυτον που εχασα
στην εγκυμοσυνη κατα περιεργη συμπτωση παρολο την κουραση ημουν ηρεμη και ειχα δικιο ο θεος μου εστειλε παλι εναν μπεμπη
και ηρθε η μαγικη στιγμη της γεννας ,και ειδα ενα αγγελουδι μπροστα μου που εμοιαζε παρα πολυ με το αγορακι που ειχα χασει και ολα ξαφνικα εσβησαν ολα τα κακα,ολες οι κακες αναμνησεις ειναι εκει αλλα πλεον δεν με πειραζουν ,δεν με κανουν να κλαιω απλα ειναι εκει στο πισω μερος του κεφαλιου,ερχονται που και που μπροστα αλλα για λιγο και μετα φευγουν
δεν σας κρυβω οτι οι κρισεις αγχους οταν μενω και μετα δυο μωρα μονη μου ειναι ακομα εδω αλλα σε λιγοτερο βαθμο και ευελπιστω σιγα σιγα να φυγουν
 

Σχόλια

  1. θα φύγουν κοριτσάκι οι κακές σκέψεις και η αγωνία! πρέπει να φύγουν, αυτό λέω κάθε μέρα και εγώ σε μένα! θα είμαι καλά και όταν θα μπορέσω να κάνω δεύτερο παιδάκι δεν θα περάσω τα ίδια, αλλά και τα ίδια να πάθω, πάλι θα τα καταφέρουμε!!!! να χαίρεσαι τα αγγελούδια σου ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. A..να μια ανήσυχη μανουλα, ηρεμια και υπομονη τα πιο βασικα στοιχεια,μην εκνευριζεσαι..δεν ξερω κατα ποσο εχεις βιηθεια ..
    Εγω ποτε,δεν ξερω τι θα πει βοηθεια,μονη καταμονη,με δυο παιδια..τα κταφερα,τωρα ειναι μεγαλα,και σκεφτομαι πως περασε ο καιρός που τα ειχα μωρα, και πολλές φορες απελπιζόμουν τις νυχτες που εκλεγαν ,και ξενυχτουσα εντρομη..
    Τωρα νοσταλγω εκεινα τα χρόνια,πιστεψεμε, ειναι η καλύτερή σου εποχή..θα με θυμηθείς, να χαιρεσαι το μεγαλωμά τους, να το απολαμβανεις με ο,τι δυσκολια και αν ερχαται,θα φυγει , θα χαμογελασεις, θα χαρείς μαζί τους. ετσι ειναι το μεγαλωμα των παιδιων,εχουν σταδια ..θα τα ξεπερνάς, και μια μερα θα καμαρωνεις ..!!
    Θα σου εγραφα πολλά ακομα ,μην σε κουρασω ομως.
    Να τα χαιρεσαι, υγεια να εχουν, και εσυ να χαμογελάς. Νασαι καλά.
    Την Καληνυχτα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. σας ευχαριστω παρα πολυ και εγω αυτο λεω που θα παει θα φυγουν οι κακες σκεψεις και αναμνησεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εφουλίνη μου, είσαι μια καταπληκτική κοπέλα και πολυ δυνατός άνθρωπος!
    Τα πηγαίνεις μια χαρά! Σταμάτα να σκέφτεσαι και να τα υπερ αναλύεις όλα!
    (Στα λέω εσενα για να τα ακούω και εγώ.. χαχαχα)
    Σε αγαπώ πολύ!! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρουμε να δουμε στο σχολιο σας

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν ....   Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα .   Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει     ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου    απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται  ..   Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης   Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος   τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...