Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τους ανθρωπους που αγαπας....θες να ειναι καλα οπου και αν ειναι


Θυμαμαι εκεινη την ημερα που μου ειπες ότι θες να φυγεις ,δεν ξεχναω ουτε λεπτο

Ουτε δευτερολεπτο παγωσε ο χρονος μαρμαρωσε η ψυχη μου

Τι και αν δεν σε αφησε ο εγωισμός σου να δεις καθαρά να ζυγισεις τις επιπτώσεις που θα έχει το φευγιό σου στις ψυχές μας ..

Έμπλεξες με ανόητες αγάπες.. ανούσιες φίλιες,σε τετριμμένες σχέσεις,σε άδικα παιχνίδια και εύκολα πορίσματα 

Συμπερανες τόσο άδικα ότι δεν μπορείς με έμενα 

Ότι σε πιέζω μάλλον η ότι δεν σε αφήνω να πάρεις ανάσα 

Δεν ζυγισες όμως τα πράγματα δεν είδες στη ψυχή μου 

Βαφτισες την αγάπη ανασφάλεια και το νοιαξιμο πίεση 

Πόσο εύκολο να μιλούσες να μη κλεινοσουν στη σιωπή του μυαλού σου 

Να μου έλεγες ότι το υπερβολικό νοιαξιμο μου είναι πίεση για εσένα 

Ότι η αγάπη μου σε πνίγει....

Άραγε θα αλλάζε τίποτα?Είμαι σίγουρη ότι σκέφτεσαι αμήχανα αν θα άλλαζε κάτι...

Δεν ζυγισες τα πράγματα και τώρα είσαι μόνος αλλά νε πολύ κόσμο γύρω σου 

Είσαι μόνος με ξεχωριστά κρεβάτια και πολλές Αγάπες 

Αλλά είσαι μόνος...

Άραγε τι θα άλλαζε??συνεχίζεις να απορείς...

Δεν καταλαβαίνεις καλέ μου...ότι τους ανθρώπους που αγαπάς τους θες στη ζωή σου όπως να Ναι όπως μπορούν η όπως θέλουν 

Δεν συμβιβάζεσαι απλά καταλαβαίνεις τα θέλω τους και τα μπορώ τους 

Τους ανθρώπους που αγαπάς τους θες να είναι καλά είτε είναι εδώ είτε σε άλλες αγκαλιές η χιλιόμετρα μακριά 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν ....   Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα .   Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει     ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου    απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται  ..   Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης   Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος   τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...