Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

οι καλοι φιλοι ειναι παντα διπλα μας....

Έχει χυθεί τόσο μελάνι για τους τοξικούς ανθρώπους, εκείνους που μας ξεζουμίζουν από κάθε μας συναίσθημα και μας αφήνουν κενούς.
Έχουν χυθεί τόσα δάκρυα για εκείνους τους δήθεν φίλους που ήρθαν στο κατόπι μας, μας κυνήγησαν, μας έδωσαν μια παροδική χαρά και μετά εξαφανίστηκαν, ρίχνοντας απροκάλυπτα κάθε ευθύνη σε εμάς, για την μεγαλειώδη έξοδό τους.
Και κοιτώντας όλους αυτούς τους δήθεν που έφυγαν με ευκολία από τις ζωές μας, ξεχάσαμε να ευχαριστήσουμε εκείνους που έμειναν στα δύσκολα. Εκείνους που τράβηξαν μαζί μας το κουπί στα ζόρια, που στην τρικυμία μας, έριξαν τη σωστική λέμβο!
Επικεντρώνουμε πάντα τη σκέψη μας στους παρατρεχάμενους, και ξεχνάμε αυτούς που μας αγαπάνε! Αυτούς που είναι εδώ για εμάς, πέρα και πάνω από αντιξοότητες, θυμούς, εγωισμούς κι ανασφάλειες!
Αυτούς που προσπαθούν με κόπο να είμαστε καλά και όταν τα καταφέρνουν, χαμογελάνε ευτυχισμένοι. Εκείνους που δεν περνάει μέρα χωρίς ένα τηλέφωνο, μια σκέψη ή μια καληνύχτα. Αυτούς που έβαλαν ψυχή για να γιατρέψουν τις πληγές μας και δάκρυα για να τις επουλώσουν!
Τους φίλους ζωής, τους φίλους καρδιάς, που και να τους στεναχωρήσουμε, αυτοί είναι εκεί γιατί δεν βλέπουν με τα μάτια της λογικής τους, αλλά με τα μάτια της ψυχής τους!
Αυτούς που μας χτυπάνε το κουδούνι για μια αγκαλιά, όταν δεν είμαστε καλά και κάθονται στο πλάι μας, χωρίς λόγια κι ερωτήσεις.
Να ξέρεις πως όποιος νοιάζεται, είναι εδώ νοερά ή πραγματικά.
Και στο τέλος, ας σταματήσουμε να βλέπουμε τους τοξικούς ανθρώπους και να τους λυπόμαστε.
Ας αλλάξουμε ακτίνα και κέντρο γιατί λίγο πιο πέρα, λίγο πιο κει, βρίσκονται όλοι όσοι έμειναν δίπλα μας! Όλοι όσοι άντεξαν στα δύσκολα.
Όλοι όσοι μας κοιτάνε με την ψυχή και μας αγαπάνε με την καρδιά.
Όλοι εκείνοι που στα σκοτάδια μας έμειναν, προσπάθησαν και μας αγάπησαν!
Κοίτα το μεγαλείο αυτών των ανθρώπων.. εκεί εστίασε!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν ....   Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα .   Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει     ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου    απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται  ..   Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης   Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος   τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...