Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αγαπη ειναι να θελω τα ματια σου να γελανε ας μην κοιτανε εμενα.......

Δεν θέλω να με αγαπήσεις. Δεν θέλω να με ερωτευτείς, ούτε όρκους και λόγια μεγάλα να πούμε. Ξέρω, θα πληγωθείς πάλι, ξέρεις ότι θα σε πληγώσω για άλλη μια φορά. Δεν θέλω να περπατήσεις στο σταυροδρόμι μου, ούτε να μπεις στο μονοπάτι μου. Δεν θέλω να μου πεις ότι με αγαπάς, ούτε εγώ να σου πω πως δεν μπορώ χωρίς εσένα. Ξέρεις πως θα καταλήξουμε πάλι. Εγώ να προσπαθώ για μια χαμένη παρτίδα στα χαρτιά και εσύ να βάζεις τα λόγια σου σε σιωπή και το μυαλό σου σε ησυχία. Εσύ μπερδεμένος και εγώ με τόσα που έκανα, σε ανακάτωνα, δεν μπόρεσα να γλυκάνω την ψυχή σου.
Άραγε προσπάθησα ή σε μπέρδευα και άλλο; Φτιάξαμε στα μέτρα μας μια αγάπη. Φοβήθηκες πολύ, φοβήθηκα και εγώ. Σε τρόμαξε όλο αυτό, σε τρόμαξα και εγώ. Πήγαμε κόντρα στο λάθος χρόνο που συναντηθήκαμε, αλλά ποιος μπορεί να τα βάλει με τις ανασφάλειες και την βαβούρα του μυαλού μας; Καταλήξαμε ότι ο καθένας μας πρέπει να είναι καλά όπου είναι, σε όποια αγκαλιά βρίσκεται και με όποια αγάπη περιπλανιέται η ψυχή του και αυτό είναι αληθινή αγάπη. Μακριά από εγωισμούς, μακριά από ανασφάλειες.
Απόψε όμως που σφήνωσες στο μυαλό μου. Δεν θέλω να μου πεις ότι με αγαπάς. Δεν θέλω να σε διώξω. Θέλω μια αγκαλιά και να  μου κρατήσεις συντροφιά αυτό το βράδυ. Αύριο το πρωί σου υπόσχομαι θα είμαστε πάλι δυο ξένοι. Θα σε αφήσω να γυρίσεις σε άλλες αγκαλιές. Θα με αφήσεις να γυρίσω πίσω στη ζωή μου… Μόνο κάνε μου την χάρη και μείνε μαζί μου αγκαλιά για απόψε το βράδυ. Δεν ζητάω πολλά, δεν ζητιανεύω την αγάπη. Θέλω να είσαι καλά όπου είσαι, με όποια είσαι. Να γελάει η ψυχή σου και να πετάνε σπίθες τα μάτια σου από ευτυχία. Αυτό είναι αγάπη….

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν ....   Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα .   Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει     ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου    απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται  ..   Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης   Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος   τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...