Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

δεν θελει να κοιμαται

αχχχχχχχ κεφαλαιο υπνος αχχχχχχχχχχ εκει που η αννα μαρια μου ηταν ενα καλοβολο μωρακι κοιμοτανε με πολυ ευκολια ,ξαφνικα εχουμε περασει απο διαφορες φασεις
1)καθομαστε διπλα της μεχρι να κοιμηθει
2)κουναμε στο καροτσι
3)στρωνω κατω κουβερτες πανω απο το χαλι
4)στην αγκαλια μου
5_)μονη τηςςς
και καλα να κοιμηθει ,εννοειται με κλαματα και φωνες ,μεσα στην νυχτα θα ξυπνησει και δυο και τρεις και τεσσερις φορες στο τελος την βαζουμε στην μεση του κρεβατιου μας
οσο και να νυσταζει μα οσο και να νυσταζει δεν κοιμαται  και για του λογου του αληθες σας δειχνω μια φωτογραφια που λιποθυμαει στο καρεκλακι της αλλα  βλεπει ντορα 11 το βραδυ 
παραμυθακια της διαβαζω,τραγουδακια βρε καλη μου βρε τιποτα
για βοηθηστε οποια συμβουλη δεκτη

Σχόλια

  1. Αχ γιατι ετσι;Κριμα ειναι ειδικα οταν κοιμαται καλα και ξαφνικα αλλαζει συμπεριφορα.Εγω το μονο που θα σου πω ειναι οτι οσο πιο πολλα κανεις τοσο πιο πολυ δεν θα της αρεσει τιποτα.Βρες μια σταθερη θεση.Για υπνο ταδε ωρα,στο κρεββατι της και το πολυ πολυ να ξαπλωνεις στο ιδιο δωματιο μαζι της εαν εχεις καποιον καναπε.Αλλα ως εκει.Ουτε μετα στο κρεββατι σας,ουτε ξανα μπροστα στην τηλεοραση μεχρι οτι ωρα παει...γιατι το χασαμε το παιχνιδι του υπνου.Μονο σταθεροτητα.Εμας μας βοηθησε αυτο.Ευχομαι να στρωσει το κουκλακι σου ετσι ωστε να βρειτε τις ισορροπιες σας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εφη,καταλαθος ειχα ανοιχτο το email του αντρα μου και στο παραπανω σχολιο υπεγραψα ως Μιχαλης!!Ουπς!Συγνωμη.Ειμαι η Μαρινα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. μακαρι μαρινακι μου ισως της ηρθαν και ολα μαζι απο την μια η αφιξη του μπεμπη και απο την αλλη ο παιδικος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εδώ κ 2 χρόνια (μέχρι στιγμής) δεν τον έχω αλλάξει σχεδόν ποτέ ώρα ύπνου. Κάθε βράδυ, 8 ή 8:30 το αργότερο πάμε μαζί στην κρεββατοκάμαρα. (δεν έχω παιδικό δωμάτιο)
    Πέρνουμε ένα μπιμπερό γάλα, κ την πιπίλα. Ξαπλώνουμε στο διπλό, πίνει το γάλα του, και μετά μου λεει νάνι κ κοιμάται. Μπορεί να σηκωθεί στις 2 για να πιει πάλι γάλα ή αλλιως στις 8:30 το πρωι

    Δεν τον αλλάζω όμως για τίποτα το πρόγραμμα του.
    Και επίσκεψη να είμαι, θα πάω νωρίς για να είμαι στο σπίτι μου 7:30, να τον κάνω μπάνιο κ μετά ύπνο. Έχει μάθει κ είναι η ώρα του
    δεν ξέρω αν σε βοήθησα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρουμε να δουμε στο σχολιο σας

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν ....   Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα .   Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει     ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου    απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται  ..   Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης   Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος   τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...