Και ηρθε ο αυγουστος ο μηνας της μικρης αναπαυλας απο τον τρομακτικο φετινο χειμωνα ,ο μηνας γενεθλιων μου (48 ακουγεται και αυτο τρομακτικο ) δυσκολη η φετινη χρονια απο πολλες αποψεις συναισθηματικα ,απωλειες ,ατυχηματα,αγωνιες ,φοβοι , νοσκοκομεια και παλι νοσοκομεια και δεν θελω να βλεπω αλλο γιατρους ....δυσκολη χρονια ,δυσκολος χειμωνας και πως με τρομαζει που μεγαλωνω και μαζι και τα παιδια μου ,φοβαμαι μη χαθει η ανεμελια των 20 των 30 δεν με νοιαζει η ηλικια ,αλλωστε ειναι ενας αριθμος (λιγο μεγαλουτσικος βεβαια οχι ενταξει joke ) TAΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΗΡΘΑΝ ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑΣ αυτα μου διδαξΑν τα εμποδια-δωρα μου Τα άδεια βαρέλια κάνουν τον περισσότερο κρότο. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Οι άδειοι, όσοι δεν έχουν ικανότητες, χαρίσματα, γνώσεις, πνευματικότητα κάνουν θόρυβο για να τους προσέξουν οι άλλοι. Άπλωνε τα πόδια σου, όσο φτάνει το πάπλωμά σου / κατά το πάπλωμά σου. Αν απλώσουμε τα πόδια μας πολύ και βγουν...
Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...