Κάθε βραδυ πριν κοιμηθώ ,πριν κλεισω τα ματια η ιδια σκεψη τριγυρνάει στο μυαλο μου Στριφογυριζει στο κεφαλι μου Γιατι?ξερεις από αυτά τα γιατι που σε κατασπαραζουν που προκαλουν ριγος στο σωμα σου.. Γιατι δεν ηρθες ποτε όταν σε ηθελα και όταν ηρθες ηταν επειδή ηθελες εσυ? Γιατι εμεινα να σε βοηθησω σε κάθε αποκρυφη και σκοτεινη σκεψη σου και εσυ σε κάθε δυσκολια μου κούναγες το μαντηλι και από λυπηση αχνοφαινοταν απλα η σκια σου? Κομπος οι σκεψεις από αυτους τους δυσκολους κομπους που θελει μαεστρια για να τους λυσεις Και εσυ όχι απλα δεν εχεις μαεστρια για να τους λυσεις ,ξαφνικα καταλαβαίνεις ότι δεν εχεις κουραγιο να πιασεις την αρχη του σχοινιου και να φτασεις στο τελος Δεν εχεις κουραγιο να το ακουμπήσεις Δυσκολα μονοπατια αυτά που μπηκες παλι σημερα το βραδυ ,λαβύρινθος και εσυ δεν μοιαζεις καν στο μινωταυρο και το μυαλο εχει την απαιτηση να γινεις και θησεας να συντριψεις τον μινωταυρο Ποσο χαμενος χρονος από σκεψεις που δεν ει...
το σημαντικο ειναι να μαθεις να ζεις την ζωη που εσυ διαλεγεις και οχι την ζωη που καποιος αλλος διαλεξε για εσενα ,ζησε σαν μην υπαρχει αυριο,να μετανιωνεις μονο για οσα δεν εχεις γευτει ακομη.......all of me