Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

πριν απο 4 χρονια

πριν απο τεσσερα χρονια ακριβως γεννηθηκε αυτο το πλασματακι .μετα απο 3 χρονια αγωνιας προσπαθειων κλαματος τα καταφερα 16/2/2009 ειχα γινει μαμα
το 2006 οπως εγραψα σε αλλη παλαια αναρτηση ειχα χασει ενα μωρακι στην 26 η εβδομαδα κυησης και μετα απο εκει και περα το χαος
εξετασεις
γιατροι διαφοροι εχω χασει τον αριθμο
αιματολογοι
ψυχολογοι ω ναιιιι επαθα ωραιοτατες κρισεις πανικου
θυμαμαι εκλαιγα αλλα δεν ηξερα το γιατι(το ηξερα αλλα δεν ηθελα να το παραδεχτω..επιλοχια καταθλιψη το συμπερασμα αλλα δεν ηθελα να το παραδεχτω γιατι απο που και που επιλοχια εγω μωρο δεν ειχα στα χερια μου οποτε και αφηνα τις φιλες τις κυριες κρισεις πανικου να με κυριευουν) καπου εκει μεταξυ αγχους στεναχωριας και ελπιδας 1/6 /2008  του αγιου πνευματος πηγαμε στους φιλους και κουμπαρους μας στο βολο
η χρυσα και ο γιαννης μενουν στην αγχιαλο τοτε ειχαν την νικουλα 5 ετων και το βαφτηστηρι μας τον χρηστακο 6 μηνων τοτε
απεναντι απο το σπιτι τους εχουν ενα εκκλησακι για να μην τα πολυλογω πηγαμε εκει με τη χρυσα και με τη νικουλα προσκυνησαμε και η νικουλα ειπε δυνατα ο θεουλης να μου δωσει ενα μωρακι να ειναι κοριτσακι και να εναι γερο
ο θεουλης την ακουσε τη νικουλα και το ιδιο βραδυ εμεινα εγκυος σε ενα κοριτσακι την αννα μαρια μου
και μετα απο 14 μηνες ο θεουλης μου εδωσε και ενα αγορακι σαν αυτο που ειχα χασει τον κοσμακο
να χαιρομαστε ολοι μα ολοι τα παιδακια μας
παρολο τα οποια εμποδια και δυσκολιες εχουμε στις ζωες μας ας κοιταμε αυτα ας παλευουμε για αυτα και απο αυτα να παιρνουμε δυναμη
να σε χαιρομαστε κοριτσακι μου

Σχόλια

  1. Δεν ξέρεις πόσο συγκινήθηκα με τα γεμάτα αγάπη λόγια σου!!!!! Έχω χάσει και εγώ 2 παιδάκια, μετά την γέννηση της κορούλας μου και σε καταλαβαίνω..... έπαθα και εγώ μια κρίση πανικού και ακόμα την θυμάμαι!!!!
    Σου εύχομαι τα καλύτερα!!! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και να τα εκατοστήσει η μικρή Άννα - Μαρία, εύχομαι πάντοτε να είναι ευτυχισμένη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρουμε να δουμε στο σχολιο σας

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν ....   Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα .   Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει     ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου    απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται  ..   Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης   Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος   τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...