πρωτο εικοσαημερο διαιτας & στοχος νο2

      Λοιπον το πρωτο εικοσαημερο διαιτας τελειωσε και εγω εχω χασει 4 με 5 κιλα αλλα τσιμπολογωντας
ομολογω οτι πειναω παρα πολυ και την τελευταια εβδομαδα .τσιμπησα 3 πατατακια και μια κουταλία μερεντα(τωρα εαν τα πατατακια ηταν 10 και οι κουταλίες 3 δεν πειραζει)
τοσο κοτοπουλο που εχω φαει βλεπω το χαμπουργκερ και μου τρεχουν τα σαλια
λοιπον στοχος αλλα 8 κιλα και μετα χαμπουρκερρρρρρρρρ σου ερχομαι......
   Αφου σιγα σιγα βλεπω οτι το στοχο νο1 τον παλευω ειπα να ξεκινησω και τον στοχο νο2
ΨΥΧΙΚΗ ΗΡΕΜΙΑ....ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ (0Σ0 ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ)
λεγωντας ψυχικη ηρεμια εννοω μαλλον να τα βρω με εμενα........να δω τι θελω γιατι τωρα τελευταια το ενα μου βρωμαει το αλλο μου ξυνιζει (υποθετω οτι ειναι απο την κουραση)ισως απο τον υπερβολικο ζηλο να μπει προγραμμα στα παιδια .......να ειμαι καλα με τα παιδια ξεχασα εμενα με αποτελεσμα να ξεσπαω και σε αυτα
πρεπει να βρω ισοροπιες σωστες
   η αννα μαρια εχει πολυ μα πολυ ρε παιδια γκρινια κλαει χωρις λογο συνεχεια εκει εγω θολωνω
ειμαι ηρεμη αλλα μετα εκνευριζομαι και γινεται χαμος
εκει πρεπει να βρω την φορμουλα την δικια μου να ειμαι εγω ηρεμη για να βοηθησω και το παιδι
και χρειαζομαι και ξεκουραση .........αχ ποσο χρειαζομαι ξεκουραση ....
ξερω ολοι καπως ετσι ειμαστε οταν εχουμε μικρα παιδια ........αλλα ειναι καποια δικα μου θεματακια που πρεπει να λυσω εκει κατεληξα μετα απο σκεψη για να καταφερω να σταθω σωστα κοντα και διπλα στα παιδια μου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

Διαβάστε περισσότερα

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν .... Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα . Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται .. Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...

Διαβάστε περισσότερα

all of me

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου