Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

στον δικο μου περιεργο κοσμο................

και ο τιτλος τα λεει ολα ..........τελευταια ζω σε ενα περιεργο κοσμο..........
δουλευω πολλες ωρες  λογω δηλωσεων.........χτες εμαθα οτι  πηραν παραταση μεχρι 16/7 και επαθα ενα εγκεφαλικο μεχρι τοτε θα εχω αυτους τους ρυθμους????????και τι ρυθμους η μερα μου ξεκιναει στις 8 το πρωι.......ετοιμαζω τα μικρα και φευγω κατα τις 9 ...........παω γραφειο και εκει αρχιζει ο χαμος δηλωσεις και πανω κατω εφορια ολη μερα εως τις 3..........και λεφτα..........αχ λεφτα αλλο θεμα αυτο λειτουργικα εξοδα φουλλλλλλλλ......γιατι η δουλεια απο τις εφοριες μετατεθηκε σε εμας........κανουμε δηλωσεις τις στελνουμε ηλεκτρονικα τις εκκαθαριζουμε.......και χαλαμε 100 ευρω μελανια την εβδομαδα και αλλα τοσα για χαρτια........και απο λεφτα τα ιδια με περυσι με καμια αυξηση σε κανεναν λογω κρισης ενω ολοι οι αλλοι κοπανανε εμεςι συμποναμε..........
ερχομαι σπιτι αφου παω σουπερ και παρω την αννα μαρια καλες 4 και φευγω στις 5 30 παλι για να γυρισω στις 10
δεν αισθανομαι το σωμα μου και εχω πολλα νευρα
απο την αλλη αισθανομαι οτι ζω σε ενα παραλληλο κσμο που ολα γυρνανε πανω μου καλα.καλα .παρελθον ολα
τα χανω η απλα ειμαι πολυ κουρασμενη?????????με τον μιχαλη πλεον δεν βλεπομαστε πολυ γιατι και αυτος δουλευει βραδυα και ασχετες ωρες και να σας πω καλυτερα γιατι εχω τοσα νευρα που ξεσπαω επανω του..........
κατα τα αλλα νοιωθω περιεργως χαρουμενη εκει ειναι ο περιεργος κοσμος ..αυτο το χαμογελο και η χαρα ανευ λογου........δηλαδη κουραζομαι .εχω νευρα .....αλλα εχω και ενα χαμογελο μαλλον μια μικρη αισιοδοξια .οτι καπως τα πραγματα θα φτιαξουν........

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΗΧΩ................
οτι στελνεις αυτο λαμβανεις πισω.......οτι σπερνεςι αυτο θεριζεις
αυτο που δινεις αυτο παιρνεις
η ζωη ειναι μια ηχω παντα γυρναει σε εσενα
αυτο που επιμονα σκεφτεσαι
επιμενει να υπαρχει στην ΖΩΗ ΣΟΥ...........

Σχόλια

  1. Πέρασα να σε γνωρίσω..και τι βλέπουν τα τσαχπίνικα ματάκια μου..μία κούκλά μαμά με δύο μικρά!!!Βέβαια το επάγγελμα σου δεν με ..εμπνέει καθολου..εχω βαρεθεί από πέρσι που 'έκλεισα την επειχείρηση μας , κάθε τι που έχει σχέση με φορία και λογιστικά...απεταξάμην..Καλως ήρθες στο μπλοκόσπιτο μου, με βρήκες λίγο πεσμένη λόγω..βαριεμάρας να πω..λόγω ειδήσεων να πω...Θα μου περάσει ,να είσαι σίγουρη.Κούκλα μου σε καλοσορίζω στη μπλοκοπαρέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. γεια σου αχτιδα μου χαχχα το επαγγελμα μου δεν εμπνεει ουτε εμενα πλεον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η αλήθεια είναι ότι αυτή την εποχή οι λογιστές πνίγονται στην δουλειά.... υπομονή και κουράγιο!!!! Να σκέφτεσαι θετικά! Είσαι τυχερή που έχεις την δουλειά σου έστω και χωρίς καμία αύξηση....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρουμε να δουμε στο σχολιο σας

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν ....   Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα .   Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει     ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου    απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται  ..   Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης   Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος   τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...