Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

κριση ...κριση......σκεψεις και συναισθηματα

γεια σας φιλεναδες μου την πεμπτη καναμε και τα γενεθλια της αννα μαριας ολα ηταν τελεια θα κανω αλλη αναρτηση με φωτο αυριο
η κριση μας εχει γονατισει ολους ,αστεγοι ρε παιδια στην κλαυθμωνος ,στην ομονοια  παντου,ανθρωποι που πλεον δεν ζητανε λεφτα αλλα φαι και ψωμι νεα παιδια σαν εμας με τις οικογενεις τους σε χαρτοκουτα  συνεχεια λεω μα πως γιναμε ετσι μα πως??????και μετα λεω καλα ειμαστε και προσπαθω απο το υστερημα να βοηθησω
ναι ειμαστε δυσκολα κοψανε του μιχαλη απιστευτα λεφτα πλεον παιρνει ουτε καν 700 ευρω δημοσιος υπαλληλος
εγω ελ.επαγγελματιας παυση πληρωμων απο τους πελατες μου ροδα δηλαδη
δεν πληρωνονται δεν με πληρωνουν και μαζευονται και μαζευονται ωσπου οι επιχειρησεις τους κλεινουν και τα λεφτα πανε τα χασαμε
στεγαστικα δανεια τρεχουν και πιστωτικες
2 παιδια παιδικοι μια και αυτο το κρατος του παραλογου παρολο που ειχα ολες τις προυποθεσεις την αννα μαρια δεν την πηραν στο δημοσιο το παιδι παει ιδιωτικο σταθμο βεβαια ειναι απλα τελειος ο σταθμος και ετσι για τα λεφτα αυτα ποτε μα ποτε δεν μετανιωσα αν και τα βγαζω δυσκολα πλεον
τον κοσμα ακομα τον παλευω μια η μαμα μου μια ο μιχαλης σπιτι
αγχωνομαι πολυ ,τι μελλον θα εχουν τα παιδια μας?
εμεις τι βασεις θα τους δωσουμε για να πατησουν πανω χρεη?????
ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΠΟΛΕΜΟ ΞΕΡΑΝ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΙ ΠΑΛΕΥΑΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΝ ΕΧΘΡΟ ΕΙΧΑΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ........ΕΜΕΙΣ ΤΩΡΑ??????ΠΟΙΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΑΣ?????
αγχωνομαι,αγχωνομαι θελω τα παιδια μου να μεγαλωσουν καλα και μεχρι τωρα τους το παρειχα με θυσιες δικες μου αρκετη δουλεια αλλα τους το παρειχα
πλεον ????/απο εδω και περα?????
τοσα παιδακια πεινανε και ομως εμεις τι κανουμε ?????τοσες οικογενειες τα ειχαν ολα και ξαφνικα το χαος????φταιμε ναι φταιμε
μπηκαμε σε δανεια ανοιχτηκαμε πολυ και τωρα η φουσκα μπαμμμμμμμμμμ τελος
το ξερω ολοι ειμαστε δυσκολα εαν ομως δειτε μια γιαγιακα στο δρομο η ενα παιδακι η μια οικογενεια
και να μην σας περισευει δωστε ενα κομματι ψωμι
εαν εχετε 2 κουβερτες δωστε την μια
εαν εχετε 2 πιατα φαγητο δωστε το ενα
οποιος δινει καλο ,καλο θα παρει να το θυμασται αυτο
ας μας κανει η κριση καλυτερους ανθρωπους κατι μπορουμε να αποκομισουμε απο ολο αυτο
ΚΑΛΟΣΥΝΗ
ΑΓΑΠΗ
ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ

Σχόλια

  1. Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Εμεις είμαστε και οι δυο άνεργοι, εγώ 3 χρόνια και ο άντρας μου σχεδόν 9 μήνες. Δουλειά δεν βρίσκουμε και η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Αγχώνομαι πολύ και ειδικά για την Ειρήνη πως θα μεγαλώσει, αν θα μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας απέναντι της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κουράγιο φιλενάδα, όλοι πάνω κάτω το ίδιο είμαστε. Λίγο καλύτερα ο ένας, λίγο χειρότερα ο άλλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

θα χαρουμε να δουμε στο σχολιο σας

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν ....   Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα .   Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει     ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου    απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται  ..   Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης   Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος   τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...