Καποιες φορες δεν νοιωθεις μια πιεση που ξεκιναει από το κεφαλι και φτανει μεχρι τα ακρα? σαν να ανατριχιαζει ολο το σωμα σου ετσι χωρις λογο απλα με σκεψεις που περνανε από το μυαλο σου ,γρηγορα ...ανέλπιστα γρηγορα Μετα σκέφτεσαι να μοιραστεις τις σκεψεις σου και εκει κλειδωνει το μυαλο σου και νοιωθεις πως δεν θα σε καταλαβουν και να σε καταλαβουν δεν θα μπορουν να σε βοηθησουν και να μπορουν να σε βοηθησουν δεν θα μπορουν ……………….απλα δεν θα μπορουν ……. Οι ανθρωποι που ειχες σαν ιδιανικα στην ζωη σου που αγαπούσες και ενιωθες ότι μπορεις να μιλησεις ,ξαφνικα σου κλεινουνε τις πορτες που τοσο διάπλατα σου ειχαν ανοιχτει σε ξεζουμισαν συναισθηματικα και εφυγαν καπου φταις σκέφτεσαι κατι εκανες και με αυτή την απορια μενεις και αναλώνεσαι σκεψεις που δεν εχουν καμια ουσια κανενα αποτελεσμα Και ξαφνικα σε πιανει καποιος από το χερι και σου δειχνει πως είναι να μενει λιγο ακομα στην γραμη όταν του το ζητας πως είναι να νοιωθεις την σκε...
το σημαντικο ειναι να μαθεις να ζεις την ζωη που εσυ διαλεγεις και οχι την ζωη που καποιος αλλος διαλεξε για εσενα ,ζησε σαν μην υπαρχει αυριο,να μετανιωνεις μονο για οσα δεν εχεις γευτει ακομη.......all of me