Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ (PART1)

Οκτώβριος ο μήνας με τις πολλαπλές διαταραχές , 

Μια κρύο μια ζέστη 

Κάνει ζέστη ξαφνικά βρέχει  

Τελειώνει η βροχή η θερμοκρασία ξεπετάγεται στους 40 βαθμούς κελσίου βουρρρ στην θάλασσα  ,βουτάς και εκεί που απολαμβάνεις το μπάνιο σου ξαφνικά αστραπές  

Σορτς με ζακέτα η παλτό, σαγιονάρα με κάλτσα  

Ο μήνας που σε γεμίζει εικόνες , {χιόνια ,βουνό } 

Τζάκι με καλή παρέα ,καλό κρασί και ένα πλατό τυριά  

Ο μήνας που σου υπενθυμίζει ότι έρχεται ο χοντρουλής με την γενειάδα και ένα πακέτο μελομακάρονα στο χέρι 

Ο μήνας που πάντα φτιάχνω μια λίστα με αγαπημένα τραγούδια 

Κάθε χρόνο και άλλη που με σημαδεύει όλο τον χρόνο ,την ακούω κάθε μέρα και μου υπενθυμίζει τι να αφήσω πίσω, με τι να γελάω  

Τα αγαπημένα


 

ANOTHER LOVE



kayleigh

 


LET HER GO

(Well you only need the light when it's burning low Only miss the sun when it starts to snow Only know you love her when you let her go Only know you've been high when you're feeling low Only hate the road when you're missing home Only know you love her when you let her go And you let her go)


χωριστα



ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΠΑΣ




ΝΙΩΣΕ ΜΕ

(Πολλέσ φορέσ βαθιά αναρωτήθηκα

Τριγύρω οι άνθρωποι αν μ' αγαπούνεΓια ό, τι φαίνομαι ή αν αληθινάΓια ό, τι είμαι εγώ κοντά μου ζούνε
Κι όμωσ να που δεν ξέρωΠοιοσ εγώ κι υποφέρωΝιώσε με σώσε μεΚι ό, τι θεσ σ' το προσφέρω
Είναι στιγμέσ σιωπήσ που αναλογίστηκαΤουσ όρκουσ που 'δωσα γλυκιά μου εσέναΚαι με τα λόγια μου για μένα πείστηκαΤώρα δεν έχω πια φόβο κανένα
Κι όμωσ να που δεν ξέρωΠοιοσ εγώ κι υποφέρωΝιώσε με σώσε μεΚι ό, τι θεσ σ' το προσφέρω
Πολλοί ορκίστηκαν πωσ μ' αγαπήσανεΓιατί κατάλαβαν ποιοσ είμαι τάχαΚαι σαν τουσ πίστεψα μ' εγκαταλείψανεΑνάγκη μ' είχανε αυτό μονάχα)






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Γαλουχόμαστε από τα πρώτα μας κιόλας βήματα σ’αυτόν τον κόσμο στον «φόβο της αγάπης»…! Υπό αυτήν την έννοια, τίποτα δεν μας τρομάζει περισσότερο από την πιθανότητα να αγαπηθούμε!… Αυτό όμως που, στην πραγματικότητα, χρειαζόμασταν ως βρεφη και παιδιά, και φυσικά τώρα, ως ενήλικες, είναι αυτό που δεν λάβαμε ποτέ: την αγάπη στην αυτούσια, ανόθευτη μορφή της, όχι στην κακέκτυπη και κακοποιητική της διάσταση.Φοβόμαστε να πάρουμε πράγματα και συναισθήματα μας τρομάζει η εγκατάλειψη ,ο φόβος της εγκατάλειψης ειναι μεγαλύτερος απο κάθε είδους αγάπης ,στοργής και νοιαξίματος  Δεν γεννιόμαστε φοβισμένοι. Κάπου στην πορεία μαθαίνουμε το φόβο. κάτι είδαμε στην πορεία της ζωής μας ,που μας τρόμαξε κάτι μας εξάνάγκασε να ζούμε με φόβο  και αντι να το κοιτάξουμε κατάματα και  να το διώξουμε το κάναμε φίλο μας και πορευτήκαμε μαζί του  Κάποτε κάποιος μου είπε. Καλά η αγάπη, αλλά η αλήθεια βρίσκεται πέρα από αυτήν. Εκεί που δεν υπάρχει αγάπη ή φόβος. Εκεί που υπάρχει σιωπή και ...

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΒΕ

Καλως την ...Γεια σας πως απο εδω ε??? ειπα να ασχοληθω παλι με πραγματα που με χαλαρωνουν ,με τους φιλους μου,με ταξιδια,με εμενα ,με τα παιδια μου  Οταν συμβαινουν μεγαλα γεγονοτα στην ζωη μου συνηθως αρχιζω να κανω ονειρα ,...ονειρα??? ναι ονειρα Σκεφτομαι τα παιδια μου πως θα ειναι σε 5 χρονια πωε θα ειμαι εγω ,ονειρα θετικα και συνηθως στις μεγαλες αναμπουμπουλες της ζωης μου τρεχω ,φευγω να ηρεμησω  Ετσι πριν ενα χρονο εφυγα για ρωμη ναι και εκει εκανα το κλικ που λεω εγω και οι φιλοι μου γελανε και ομως το κλικ ειναι μεγαλειωδες.... κλικ κλικ κλικ και αλλαζεις σελιδα δεν ξεχνας αλλα δεν λησμονεις κιολας ,δεν ξε-αγαπας ,δεν μαλωνεις πλεον την καρδια σου,δεν γκρεμιζεις τα ονειρα σου.. Ετσι και τωρα σε μια ιδιαιτερη πρωσοπικη μου στιγμη φευγω..παιρνω λιγα πραγματα και φευγω μαζι με τα παιδια... Και ονειρευομαι ,αλλα αυτη την φορα τα ταξιδια του μυαλου μου ειναι πριβε με λιγους μονο φιλους που θα βρω σε αυτο το ταξιδι οχι κολλητους που θα πρεπει να μιλαω.... ...

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ

Τι δεν το πίστευες ?ούτε εγώ ,και όμως αρκεί μια δύσκολη στιγμή η μια χαρούμενη μέρα για να το διαπιστώσεις ξαφνικά ,τα τραγούδια μπορούν ....   Τα τραγούδια αγγίζουν τις ψυχές μας με τρόπο τέτοιο που νοιώθεις την αγκαλιά του άλλου , το χαδι, το κλάμα .   Νοιώθεις την ένταση ,την αγάπη ,το μίσος ,έχεις μια συντροφιά το βράδυ πριν κοιμηθείς και μια καλημέρα το πρωί με το που ξυπνας. Ξαφνικα σταματας να νοιώθεις μοναξιά σαν να περνάει κάποιος το ίδιο με εσένα ,το ίδιο συναίσθημα ,σε νοιώθει     ουρλιαζει με την χαρά σου ,κλαιει με την βαβούρα του μυαλού σου ,φωνάζει δυνατά με την οργή σου    απογοητεύεται ,πέφτει και σηκώνεται  ..   Δεν είσαι μόνος σου έχεις παρέα και έτσι ο πόνος γίνεται μικρός έχεις παρέα και στην χαρά και έτσι διπλασιάζεται γίνεται βουνό στα ματια σου που βγαζουν σπιθες ευγνωμοσυνης   Φοβήθηκες όταν ήρθε στον δρόμο σου κάποιος   τοξικός που αγάπησες πολύ ,που προσπάθησες να δεις τα καλά του να κρ...